۹ خرداد ۱۴۰۰
472 بازدید
مقالات تصادفی
- ویندوز ۱۱ از اپلیکیشنهای اندروید پشتیبانی میکند
- هر آنچه باید دربارهی یادگیری ماشین و کاربردهای آن بدانیم
- پروژه یادگیری عمیق با پایتون و کراس
- تنها در طبیعت؛ ۳۰ تصویر دلنشین از حیوانات کوچک
- jitter چیست و چگونه ایجاد می شود؟
- قابلیت استفاده از واتساپ به صورت همزمان در چند دستگاه فراهم میشود
- نسل جدید هدست واقعیت مجازی پلیاستیشن معرفی شد
- چگونه فایلهای حذف شده در موبایل یا لپتاپ را بازیابی کنیم؟
- با تعیین نوع کلمات کلیدی از بازاریابی موتورهای جستجو نتیجهی بهتری بگیرید
- چگونه فایلهای با پسوند WebP را در فتوشاپ باز کنیم؟

در اتمسفر رقیق و خشک مریخ روزهای ابری بسیار نایاب هستند. در این سیاره ابرها معمولا در مدار استوایی آن و در سردترین روزهای سال مریخی یافت میشود، جایی که مریخ در دورترین فاصله از خورشید قرار میگیرد. اما در یکسال مریخی یا دو سال زمینی گذشته، دانشمندان ابرهایی را یافتند که زودتر از زمان مورد انتظار آنها در حال شکلگیری بود.
امسال، ناسا آماده بود تا این ابرها را در زودترین حالتشان یعنی اواخر دی ماه ثبت کند. نتیجه این ثبتها، تصاویری از کریستالهای یخ بودند که نور خورشید در حال غروب را پخش میکردند و بعضی از آنها نیز رنگهای خاصی به خود گرفته بودند. این تصاویر به دانشمندان کمک میکند تا نحوه شکلگیری ابرهای مریخی و دلیل متفاوت بودن ابرهای اخیر را متوجه شوند.
تصویر دوربین ناوبری کنجکاوی از ابرهای مریخ
تیم مریخنورد کنجکاوی با ثبت این تصاویر کشف جدیدی را انجام داد. این ابرها در واقع از ارتفاع همیشگی خود بالاتر هستند. ارتفاع اکثر ابرهای مریخی تا ۶۰ کیلومتر است و از یخ آب تشکیل شدهاند. اما این ابرهای جدید در ارتفاعات بیشتری قرار دارند که دمای آن بسیار کم است و احتمال میرود که این ابرها، کربن دیاکسید یخزده یا یخ خشک باشند. دانشمندان در حال بررسی تصاویر کنجکاوی هستند تا ارتفاع ابرها را به درستی مشخص کنند، اما تشخیص یخ خشک از یخ آب به بررسیهای بیشتری احتیاج دارد.
جزئیات این ابرها با دوربین ناوبری سیاه و سفید کنجکاوی محسوستر هستند. اما در تصاویر رنگی دوربین مستکم (Mastcam) کنجکاوی این ابرها واقعا میدرخشند و رنگهای عجیبشان پیداست. این ابرها درست پس از غروب خورشید، نور باقیمانده آن را در آسمان میگیرند و در آسمان تاریک، درخشان دیده میشوند. پس از اینکه خورشید از منظره آنها نیز پایینتر رفت، این ابرها نور خود را از دست میدهند و در آسمان محو میشوند. به این ابرها «نوکتیلوسنت» (noctilucent) میگویند که به معنی درخشش شب است. این تنها سرنخی است که دانشمندان دارند تا بتوانند ارتفاع این ابرها را تخمین بزنند.